نخستین اشتباه، واپسین اشتباه است
شاید معرفی صولت مرتضوی به‌عنوان وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی پس از سه ماه به مجلس به‌نوعی محلل شباهت داشته باشد
شاید معرفی صولت مرتضوی به‌عنوان وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی پس از سه ماه به مجلس به‌نوعی محلل شباهت داشته باشد تا رئیس‌جمهور ضمن انجام یک ترفند سیاسی با یک تیر دو نشان بزند و در مرحله اول زمان بخرد که بتوانند فردی مناسب و مقتدر را برای این وزارتخانه پر چالش انتخاب نمایند و در مرحله دوم بن‌بست برون‌رفت از پیامدهای سفر استانی به اصفهان را پیرامون موضع‌گیری‌های معاون اجرایی خود در مقابل حقابه این استان با اولین استیضاح مجلس از او بگشاید. زیرا تا زمانی که در پست معاونت باشد هیچ مرجع یا مقامی به‌جز آقای رئیسی قادر به تعویض آن نیست که این امر رئیس‌جمهور را برای تعویض در مخذور اخلاقی قرار می‌دهد او همچنان می‌ماند تا هیچ نهادی نتواند با ابزار قانون به برکناری‌اش اقدام کند. آنگونه که خواسته اکثریت جامعه‌ای بود که طی روزهای ۲۸ تا ۳۰ تیرماه امسال از طریق رسانه‌های مکتوب و مجازی اعتراض خود را به سخنان کوتاه او در جلسه جمع‌بندی اولین دیدار رئیس‌جمهور از اصفهان، اعلام داشتند اما در آن مقطع ظاهرا مصلحت نبود که اقدامی دراین‌باره صورت گیرد تا امروز اینگونه سیاست شود. مرتضوی 61 ساله که طی سالیان گذشته توانسته بود ضمن
دریافت دکترای حقوق عمومی در زمینه‌های دیگر علم خود چون معاونت بنیاد مستضعفان، معاون سیاسی وزارت کشور، استانداری خراسان جنوبی، شهردار مشهد و یکسال گذشته معاون اجرایی رئیس‌جمهور دولت سیزدهم جایگاهی برای خود کسب کند اما هرگز در تیررس استیضاح مجلس قرار نداشت امروز توسط یک کمند ساده در دامی افتاده است تا با اولین اشتباهی که در نشست اختتامیه دیدار از اصفهان مرتکب شد راهی آخرین اخطار شود. شاید رأی حداکثری کمیسیون اجتماعی در تأیید صلاحیت نوعی تورم خودشیفتگی برای این مدیر محلی بود که کار را با پرورش نسل‌ها و سپس بخشداری شروع کرده است. اما مسئولیت وزارتخانه‌ای که انتخاب شده نیازمند مرد کهنی است که بتواند چرخ‌های عظیم آن را با همراهی میلیون‌ها کارگر بچرخاند و صدها شرکت خصولتی متضرر را از دامنه ورشکستگی نجات بخشد. متأسفانه این وزارتخانه طی سالیان گذشته با چالش‌هایی مهم ازجمله متولیان ضعیف و ناوارد روبرو بوده که هیچکدام نتوانستند دردهای مبتلابه آن را درمان کنند اگرچه بعضی از آن‌ها توانمندتر از وزیر انتخابی جدید بودند. هیچ‌یک از گردش‌های کاری مارکوپولویی صولت مرتضوی به‌جز ۳ ماه به‌عنوان سرپرست این وزارتخانه در آغاز کار
دولت سیزدهم در بعد اقتصادی این مجموعه نبوده. زیرا کار را که با بخشداری و در ادامه معاون فرمانداری و سپس استانداری و معاونت سیاسی وزارت کشور و شهرداری مشهد مقدس و مدیرعاملی سازمان موقوفات آستان قدس رضوی و ریاست سازمان اموال و املاک بنیاد مستضعفان و عضویت و ریاست هیأت مدیره بنیاد تعاون قوه قضائیه و آزادراه تهران شمال شروع و ادامه آن در دولت سیزدهم و پست معاون اجرایی رئیس‌جمهور و سرپرستی این نهاد و مسئول سفرهای استانی بوده حالا در نقش اول تغییر جهت می‌دهد تا نتواند به اجرای تغییرات و تحولات اساسی و اتخاذ تصمیمات حساس و تأثیرگذار برای عظیم‌ترین و نیازمندترین اقشار جامعه کشور یعنی کارگران بپردازد. زیرا وسعت این وزارتخانه و پیچیدگی‌های آن بسیار است و بررسی آمار بیکاری در کشور و افزایش نجومی آن به‌واسطه اختلال در شبکه‌های اینترنتی کافی به نظر می‌رسد یکی از ضایعات موجود در آن است که برای حل‌وفصل آن نیازمند به مرد کهن می‌باشد. آنچه گفته شد رنج‌نامه‌ای بیش نبود تا شاید به‌نوعی بازنگری قبل از موعد تبدیل شود و صولت مرتضوی دست به یک فداکاری همچون حجت عبدالمالکی بزند و قبل از گذشت یک هفته از انتخاب و انتصاب استعفا دهد
زیرا با ماندن خود بار فشار موجود را بر ریاست جمهوری و دیگر اعضای دولت سیزدهم مضاعف خواهد کرد.
ادامه دارد
